గ్రామస్థాయిలో జరుగుతున్న సర్పంచ్ ఎన్నికలు ఓటు విలువను, ప్రజాస్వామ్యాన్ని ప్రశ్నించే స్థాయికి చేరుకున్నాయి. ప్రత్యేకంగా, ఓటును కోటరు సీసాలు, చిన్న చిన్న తాయిలాలు ఇచ్చి కొనేసే పరిస్థితి బాధాకరంగా మారిందని విమర్శలు వెల్లువెత్తుతున్నాయి.
“నోటికి ఓటు, ఊరికి వెన్నుపోటు” అనే విమర్శలు ఈ ఎన్నికల్లో మరింతగా వినిపిస్తున్నాయి. ఐదు వందల రూపాయల కోసం ఐదేళ్ల భవిష్యత్తు తాకట్టు పెట్టేయడం ప్రజాస్వామ్యంపై అవమానమా? అనే ప్రశ్న ఇప్పుడు చాలా మందిని ఆలోచింపజేస్తోంది.
ఒక సర్పంచ్ నెలజీతం ₹6,500 మాత్రమే. కానీ, అభ్యర్థులు ఎన్నికల కోసం ₹50 లక్షల నుంచి ₹1 కోటి వరకు ఖర్చు చేయడానికి సిద్ధమవుతున్నారు. ఈ నేపథ్యంలో, ప్రజలు ఒక ప్రశ్న అడుగుతున్నారు:
“సేవకా? లేక పెట్టుబడి వ్యాపారమా?”
గ్రామంలో రోడ్లు, నీళ్లు, స్ట్రీట్ లైట్లు, ప్రభుత్వ పనులు — ఏ ప్రాజెక్టు వచ్చినా వాటాలో భాగం, కమీషన్ మరియు భూముల మళ్లింపులు — ఇవే లక్ష్యాలా? అనే అనుమానం బలపడుతోంది.
ప్రజలు తాము ఓటు వేయడం ద్వారా అభిలాష కాదు, భవిష్యత్తు, అభివృద్ధి, విలువను ఎన్నుకోవాలని సామాజిక వర్గాలు సూచిస్తున్నాయి..
ఆలోచించాల్సిన విషయం ఏమిటంటే:
- ఓటు అమ్ముకున్న వారే ఐదేళ్లు బాధపడుతున్నారు.
- కోటరు సీసా ముగుస్తుంది… కానీ దాని వల్ల ఊరి భవిష్యత్తు ముగుస్తుంది.
- నాయకుడిని డబ్బు చూసి కాదు, పని చూసి ఎన్నుకోవాలి.
ఈ ఎన్నికలు కేవలం ఒక పదవి కోసం కాదు—ఒక గ్రామ భవిష్యత్తు కోసం.
అందుకే:
“ఓటు కేవలం హక్కు కాదు — బాధ్యత.”
గ్రామ ప్రజలకు ఇప్పుడు అసలు పరీక్ష:
✨ డబ్బు తీసుకోమంటారా?
లేదా అభివృద్ధి ఎంచుకుంటారా?
